Leiðinleg fyrirsögn

Jibbí. Og stend við það. Hvet landsmenn til áframhaldandi bjartsýni. Þetta reddast. Er annað hvort í Santa Barbara eða LA. Hvað í ósköpunu fær fólk til þess að lesa þetta blogg annars? Er svo latur að skrifa að hætta ætti þessum skrifum. Svo er ég ekki einu sinni fyndinn í þessum pósti, og hann lengist bara við hvert orð skrifað. Þetta er ófyrirgefanlegt, eins og Árni Indriða myndi segja.

 Nei, bíðum við. Ég get bætt nokkru við þennan póst. Meðfylgjandi er mynd af Íslendingum í Santa Barbara úr teiti sem var haldið í höllinni okkar Jóns, Sveins, Eyrúnar og Jonathan. Allri stærðfræðideildinni var boðið sem og eðlisfræðinni og tölvunarfræðideildinni. Gríðargott geim, eins og sést á myndinni.

 

Bý sem sagt á 465 Coolbrook Lane, Goleta, CA 93117 í gríðarstóru og góðu húsi ásamt þremur Íslendingum og einum Kana. Þétt.

 

Behave 

Útvarp Reykjavík, nu verða sagðar fréttir

Var tjáð um daginn að bloggið mitt væri dautt. Rangt. Jæja, kannski rétt svo við lífsmark. Var nefnilega í matarboði hjá Óla um daginn og sagði hann mér að samkvæmt blogginu væri ég enn í Santa Barbara. Þetta er bersýnilega ekki sannleikanum samkvæmt þar sem ég er staddur á klakanum... til 20. ágúst. Hef frá 19. júlí upplifað ýmislegt:

Veiddi 17-18 punda dreka í Laxá í Aðaldal á klassíska Silver Wilkinson einkrækju númer 1/0, hnýtta af sjálfum mér. Andri, bjallaðu í mig í síma 6929493 upp á klassískar flugur. Náði líka öðrum 8 punda. Besta við þann túr var reyndar að komast aftur í veiði með Mumma frænda. Fórum við svo í enn meiri veiði og veiddum nóg af dýrindis laxi og bleikju. Allt verður þetta etið, að sjálfsögðu.

Gekk Laugaveginn í góða vina hópi. Fékk meira að segja Kanana tvo, þær Brittany og Aletheu með. Fengum gríðarlega gott veður og höfðum meira að segja bjór með pulsunum þar sem trússbíll var með í för. Kunnum við Tomma miklar þakkir fyrir aksturinn.

Svo hef ég verið með aðstöðu niðri á Hafró í sumar og komið ýmsu í verk varðandi námið. Ég er farinn að hlakka til að demba mér í fiskistöppuna þar ytra og halda áfram að skrifa greinar og slíkt.

Endurnýjaði kynni mín af prjónum. Er að leggja lokahönd á húfu sem ég mun ekki nota í Santa Barbara. Hins vegar ætla ég að standa við stóru orðin og prjóna lopasmokk handa Begga af því hann gerði svo mikið grín að mér. Það verður nú ekki mikið mál því ég er orðinn svo góður og svo þarf smokkurinn ekki að vera mjög stór.

Nú, tel mig hafa gert vel með þessum pósti. Ég mun sennilega breyta honum svo ekki sjáist taki ég eftir einhverju mikilvægu sem vantar. Yfir og út...

Surfin' USA

Er minns ekki barasta búin að beisla náttúruöflin og leggja öldurnar
að fótum sér. Kannski væri réttara að segja að ég væri búinn að
leggja öldurnar að bumbu mér, þar sem ég var að mestu á mallanum.

Jæja, það sem ég vil að komist til skila er að ég fór á brimbretti
síðasta sunnudag með Jóni Karli, félaga mínu. Gekk alveg prýðilega
að mínu mati. Ég fékk alla vega smátilfinningu fyrir hvernig
kvikindið hegðar sér í vatninu og hvernig halli hefur á stefnuna og
fleira. Mér tókst að standa upp á brettinu tvisvar og þóttist ég
standa mig vel. Það var reyndar ekki fyrr en eftir talsvert margar
ferðir á maganum að mér varð hugsað til Steina: ef ég flýg ekki
hressilega á hausinn við að reyna eitthvað sem er mér ofviða þá er
ég ekki að taka nógu vel á því og mun ég því ekki taka miklum
framförum. Ákvað ég að segja skilið við litlu öldurnar og fór út
fyrir öldurnar og reyndi að ná nokkrum stórum.

Í fyrstu var ég smeykur við að vera fyrir þeim reyndari en svo
áttaði ég mig á því að ég var sá ysti. Þar með þurftu aðrir að passa
sig á mér. Ha! Nei, að öllu gríni slepptu þá gett mér ágætlega að
stýra í gegnum öldurnar og stóð að lokum uppi á brettinu í nokkrar
sekúndur. Vil reyndar bæta við að ekki var nema um jafnvægisskynið
að ræða en ekki neinar hundakúnstir. Þær koma síðar.

Jæja, gott fólk. Ég kem heim á klakann þann 19. júní. Reynar fer ég
beint í veiði en ég hlakka mikið til að sjá vini og vandamenn. Vona
að aðrir hafi sama áhuga á að sjá mig :D

Look grandma, a REAL cowboy!

Í síðust viku átti ég stefnumót við afskaplega magnaða dömu. Um nokkurra vikna skeið hafði ansi

mögnuð könguló, nánar tiltekið svört ekkja, hreiðrað um sig í fataskápi hjá Aletheu og þremur

öðrum stelpum hér í Santa Barbara. Okkur Aletheu tókst að góma hana í Tupperware-box og má sjá

staðfestingu á því hér. Ekki vildum við deyða svo tignarlega könguló, enda eru þær seinþreyttar til

vandræða þótt baneitraðar séu. Keyrðum við því með hana upp í fjallshlíð og slepptum. Gekk það

reyndar eitthvað brösuglega en hafðist á endanum. Mæli með að mannskapurinn kynni sér þessar

skepnur þar sem þær fyrirfinnast ekki á klaknum, sem og öll önnur eitruð skordýr. 

 

Jamms, titillin kemur frá lítilli telpu sem sá mig í stórmarkaði í fullum skrúða. Ég var með hattinn minn,

hring, skyrtu, brúnan leðurjakka og síðast en ekki síst, ógnarflott kúrekastígvél og var á leið á krá að

dansa línudans. Eitthvað var hún nú smeyk við mig þrátt fyrir að ég reyndi að brosa og veifa til hennar

en hún var sem stjörf, hljóp til ömmu sinnar og gólaði fyrirsögnina í um það bil tveggja metra fjarlægð

frá mér. PRICELESS! 

Alea iacta est...

[Teningunum er kastað] Svo mælti Júlli Cesar þegar hann fór yfir Rúbíkon-fljótið í átt að Róm.

 

Nei, annars, þetta átti að vera svalur titill. Kannski er hann það en málið er að ég á ammli í dag. Ég er

teningur. Og ekki nóg með það heldur er ég einnig n^{n}, þar sem n=3. Það gerist næst þegar ég

verð 256 ára gamall, þ.e. n=4. Er ekki viss um að ég nái að sjá þann dag, en það væri svalt. Næsti

teningsdagur er svo 4^3=64, svo ég þarf að bíða talsvert lengi eftir því. Aftur á móti hlakka ég mikið

þrítugsaldursins: 32=2^5, 36=6^2 (ferningur!) og svo eru fjölmargar frumtölur þar á milli.

 

Á næsta ári verð ég þó fullkominn, 28 ára gamall. 28=14+7+4+2+1. 

 

Jæja, yfir og út. 

The Creek Side Inn

Síðast miðvikudag (í febrúar) fór ég með Aletheu og Brittany á ofangreinda krá hér í Santa Barbara.

Heldur betur prýðileg lífsreynsla því hér var um almennilega sveitakrá að ræða, þ.e. "country". Alethea

og ég vorum bæði með hattana okkar, sem og ríflega helmingur gestanna. Þarna hittum við fyrir hann

Henry, sem er um fimmtugur félagi okkar frá The Old Town Tawern, og  auðvitað var hann með hatt

og beltissylgju. Hress gaur hann Henry. Það var reyndar líka mjög svo vafasamur eldri gaur sem

reyndi við nánast hvern einasta kvenmann á staðnum og hefur einnig sést til hans á skemmtistað

niðri í bæ, reynandi við stelpur örugglega þrjátíu árum yngri en hann. Svo voru þarna stelpur, alveg

pottþétt ekki orðnar 21 að kynna nýjan drykk, American Honey, og gengu um með skot. Þetta er ein

mesta sykurleðja sem ég hef smakkað. Fengum við reyndar öll bol frá þeim og auðvitað mættum við

í þeim í skólann næsta dag. 

 

Lærði ég að dansa hið s.k. "Two Step" við geðveikislega glatað country-lag og fylgdist með Brittany 

og Aletheu dansa línudans af miklum ákafa. Er meiningin að fara með mig aftur á næsta miðvikudag 

klukkan 7 til þess að mæta í línudanskennsluna. Djöfull verð ég orðinn magnaður kúreki þegar ég 

kem heim! 

Nú árið er liðið í aldanna skaut...

Hér er ég einn í Santa Barbara að horfa á ítþróttaannál 2007 og Skaupið er næst. Ég segist vera einn en í raun er ég innan um margmenni því ég heyrði í Óla góðvini mínum í gær og fékk SMS frá Hinna í dag. Frábærir gaurar báðir tveir, kannski ég hringi í Steina áður en yfir lýkur. Sendi Tomma og Benna skeyti á MSN og svo heyrði ég í Mumma frænda og co. Gamla settið er ekki langt undan í New York og hefur það gott.

 

Svo hef ég verið í sambandi "liðið mitt" í SB, Brittany og Aletheu. Helsti bömmer kvöldsins er sá að Julianna (Kleópatra sem má sjá á mynd hér að neðan) þurtfti að vinna á gamlárskvöld og því sit ég hér og bíð eftir því að hún losni úr vinnunni og hringi.

 

Hvílíkur bömmer að hafa ekki flugeldana heima á klakanum sem og allt fjörið. Hér loka skemmtistaðir

klukkan 1 eða hálf tvö og ekkert aðgreinir þetta kvöld frá öðrum hversdagslegum kvöldum . Hér sannast að "enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst hefur", eins og amma 

Auðbjörg sagði oft. Við Mummi vorum mjög tengdir gömlu kerlingunni og söknum hennar afar mikið.

 

Tveir klukkutímar til stefnu og minn kominn vel í glas, eins og vera ber! Ég óska landsmönnum árs og

og friðar! 

 

Meðan ég man: Ég er ótrúlega ánægður með að Margrét Lára Viðarsdóttir skydi vera kosin íþróttamaður

ársins. Hún er ótrúlega vel að titilinum komin :D 

Is this your only form of ID?"

Hér í Bandaríkjunum skemmist matur ekki svo glatt, líkt og gerist vanþróaðari löndum eins og t.d. 

Íslandi. Mjólk keypti ég fyrir tveimur dögum og hún endist fram yfir áramót. Helvíti eru þær magnaðar

beljurnar hérna! Brauð endist í eina og hálfa viku en suman mat hef ég ekki keypt sökum þess að

síðasti söludagur var eftir endilok alheimsins sem mér þókki heldur skuggalegt.

 

Einhverjir hafa ef til vill kveikt á perunni við lestur titilsins. Ég nýt þess til hins ítrasta að vera staddur

í heimafylki "Dúddans". Þó ekki Dúdda úr "Með allt á hreinu", heldur "The Dude" úr The Big Lebowski.

Fór ég í sérleiðangur í Ralph's til þess eins að verða mér úti um Ralph's kort. Ég versla nú ekki mikið

í Ralph's, en þó mun ég leggja leið mína þangað á næstunni. Fékk ég nefnilega nokkra auglýsinga-

bæklinga í pósti frá hinum ýmsu stórmörkuðum og bar ég saman verð á vodka og Kahlúa. Flestir ættu

að kannast við þessa drykki sem áfengu uppistöðuna í White Russian, uppáhaldi okkar Hinna, hehe.

Og viti menn! Ódýrasti vodkinn var 1.17 lítrar af Smirnoff á 17 dollara (rúmur þúsund kall)  og 

750 mL dós af Kahlúa ódýrust á 11 dollara (um 650 kr.). Báðar tegundirnar voru á lægsta verði í Ralph's,

enda verslaði The Dude hvergi annars staðar. Ég er að íhuga að gerast fastagestur á þessari búllu...

 

Meðan ég man. Ég bý við endann á Turnpike sem er, jú viti menn, í 5mínútna göngufæri frá In-N-Out 

hamborgarastaðnum góða :D

Siggi's skyr

Hah, hversu svalt er þetta:

Siggi frændi orðinn heimsfrægur á klakanum          

Við Mummi fengum nú ekki að smakka skyrið þegar við heimsóttum hann í New York hér um árið enda ekki búið að flóa skyrið þá. Hins vegar finnst mér gríðarlegur bömmer að þetta blessaða skyr fæst ekki hér á vesturströndinni. Ég hringi barasta í Sigga og bið hann um að senda mér nokkrar dollur, hahaha. Verð að benda gamla settinu á að smakka afurðina þegar þau verða í NY um áramótin.

Annars er næsta verk á dagskrá að smakka þetta gríska jógúrt sem ég keypti nýlega í Trader Joe's. Best að láta Sigga ekki vita af því þar sem helstu keppinautarnir eru einmitt Grikkirnir með sitt feita jógúrt.

Ég veit annars ekki hvað segja skal um lúkkið á Sigga, sítt hár og skegg. Orðinn dálítð Jesú-legur eitthvað. En ég sjálfur er nú kominn með ansi góðan lubba en skeggið hef ég látið eiga sig. Læt mér bartana duga en þeir voru hugsaðir sem stoð undir hárið enda er ég nú með ansi mikil þyngsl á hausnum. Siggi hefur örugglega verið að hugsa hið sama, enda má sjá að skeggið ballanserar vel á móti makkanum að aftan . Annars væri Siggi með stöðugan hálsríg.

Jæja, komið nóg af þessu sprelli hér í endann. Gaman að sjá að allt gengur vel hjá Sigga en það vissi maður nú svo sem fyrir. En það breytir því ekki að ég hef ekki enn smakkað gúmmulaðið

Sagði skilið við fjármálahverfið og hóf framleiðslu á skyri í New York

Halloween

Hjúkk, ég upplifði mína fyrstu "Hrekkjavöku" á síðasta miðvikudag. Fór fyrst til Aletheu og tók á móti nokkrum krakkahópum og gaf þeim nammi. Sumir krakkarnir voru algjörar dúllur, 5 ára stelpum finnst greinilega gaman að dressa sig upp sem litlar prinsessur með krórónu og sprota. Samt verð ég að segja að Mario og Luigi hafi toppað alla búningana..

...fyrir utan Markús Antoníus og Kleópatra, elskendur og samherjar. Vona að mér takist að smella inn einni mynd hér af okkur. Myndin er af smettabókinni og þar getur fólk með réttu tengslin skoðað fleiri myndir frá þessu líka fína teiti. Good times!